رکتوسل چقدر شایع است؟

[nyusha 0]

این بیماری بیشتر در زنان بالای 60 سال تشخیص داده می شود. می توان گفت رکتوسل حتی بیش از آنچه ما خبر داریم شایع است. زیرا رکتوسل‌ های کوچک اغلب علائمی ایجاد نمی‌ کنند. به این معنی که بسیاری از افراد احتمالاً هرگز برای این شکایت به پزشک مراجعه نمی‌ کنند یا به طور دقیق معاینه تشخیص داده نمی‌ شوند.

علائم رکتوسل چیست؟

رکتوسل همیشه علائمی ایجاد نمی کند. وقتی این کار را انجام می دهند، معمولاً بیشتر ناخوشایند یا ناراحت کننده هستند تا دردناک.

علائم رکتوسل عبارتند از:

• احساس فشار یا پری در راست روده یا واژن.
• برآمدگی نرمی از بافت که ممکن است در واژن شما نفوذ کرده یا نکند.
• احساس اینکه راست روده شما پس از مدفوع کاملاً تخلیه نشده است.
• داشتن میل به دفع مدفوع در روز.
• احساس ناراحتی در حین مقاربت (دیسپارونی).
• احساس شلی یا از دست دادن تون عضلانی در واژن.
• مجبور به فشار دادن انگشتان خود بر روی برآمدگی واژن برای بیرون راندن مدفوع در حین اجابت مزاج (آتل زدن) هستید.
• اگر رکتوسل همراه با شکل دیگری از افتادگی مثانه دارید، ممکن است بی اختیاری ادرار را نیز تجربه کنید. همچنین ممکن است تمایل به ادرار کردن مکرر در شما افزایش پیدا کند.

علت ایجاد رکتوسل روده در زنان چیست

رکتوسل زمانی رخ می دهد که کف لگن شما ضعیف شده است. عوامل متعددی می توانند در این امر نقش داشته باشند:

1. بارداری و زایمان: زایمان واژینال، به ویژه زایمان های چند قلو، می تواند به کف لگن شما آسیب برساند یا آن را ضعیف کند. زایمان طولانی مدت و نوزادان بزرگ می تواند عضلات کف لگن شما را کشیده و منجر به ضعیف شدن حمایت از واژن شود.
2. افزایش سن: کف لگن شما می تواند به مرور زمان ضعیف شود. یائسگی باعث تغییرات زیادی در بدن شما شده که می تواند منجر به کاهش تون عضلانی در ناحیه لگن شما شود.
3. سرفه مزمن یا برونشیت: سرفه های طولانی مدت همراه با آسم، سیگار کشیدن و بیماری های تنفسی نیز می تواند به مرور زمان کف لگن را تحت فشار قرار داده و فرد را مستعد ابتلا به رکتوسل کند.
4. یبوست مزمن: پایین آوردن یا زور زدن بیش از حد برای مدفوع می تواند عضلات لگن شما را در طول زمان ضعیف کند.
5. بارها و بارها بلند کردن اجسام سنگین: داشتن شغلی که شامل بلند کردن مکرر اثاثیه سنگین است می تواند فشار زیادی بر عضلات کف لگن وارد کرده و باعث کشیدگی و ضعیف شدن آنها شود.
6. داشتن بدنی سنگین تر: چاقی می تواند خطر ابتلا به رکتوسل را افزایش دهد.
7. جراحی قبلی: جراحی های مربوط به اندام های لگن (مانند هیسترکتومی) ممکن است به بافت کف لگن آسیب برساند.

رکتوسل چگونه تشخیص داده می شود؟

متخصصان زنان اغلب می توانند رکتوسل را با بررسی سوابق پزشکی کامل و معاینه فیزیکی تشخیص دهند.

روش های تشخیص بیماری رکتوسل میتوانند شامل موارد زیر باشند:

• معاینه لگن: علاوه بر معاینه مجرای واژن از نظر علائم افتادگی، ممکن است پزشک قدرت کف لگن شما را در طول معاینه آزمایش کند. آنها ممکن است از شما بخواهند که عضلات کف لگن خود را منقبض و شل کنید، انگار که جریان ادرار را متوقف می کنید. آنها همچنین ممکن است بخواهند که به روده خود فشار وارد کنید که گویی مدفوع می کنید. انجام این کار پرولاپس شما را بیشتر نمایان می کند.
• تصویربرداری: تصویربرداری اغلب برای تشخیص رکتوسل استفاده نمی شود. در موارد نادر، پزشک متخصص ممکن است سونوگرافی ترانس واژینال را برای بررسی اینکه آیا روده کوچک پرولاپس کرده است (انتروسل) درخواست کند. آنها در اغلب مواقع معاینه با اشعه ایکس ویژه به نام دفکوگرافی را تجویز می کنند. دفکوگرافی تغییرات رکتوم شما را هنگام مدفوع نشان می دهد. می تواند نشان دهد که رکتوسل چقدر شدید است.

رکتوسل چگونه درمان می شود؟

رکتوسل خفیف را ممکن است با تمرینات کف لگن برای تقویت عضلات لگن مدیریت کنید. متخصص شما همچنین ممکن است پساری را توصیه کند. پساری واژینال یک وسیله قابل جابجایی است که برای حمایت از اندام های افتادگی در واژن شما قرار می گیرد.

با پرولاپس متوسط تا شدیدتر، پزشک ممکن است جراحی را برای ترمیم رکتوسل توصیه کند. برای تعیین روش صحیح می توانید موارد زیر را با پزشک خود در میان بگذارید:

• سن و سلامت عمومی 
• درجه افتادگی
• تمایل شما برای بارداری های آینده
• تمایل به ادامه رابطه جنسی (یک جراحی برای POP به نام کولپوکلیزیس دهانه واژن را می‌ بندد).
• جراحی به نام کولپورافی خلفی معمولا برای ترمیم رکتوسل استفاده می شود. در طول این روش، متخصص شما بافت آسیب‌ دیده‌ ای را که دیگر از اندام‌ های لگنی شما حمایت نمی‌ کند را برداشته و بافت سالم را برای حمایت بیشتر به هم بخیه می‌ زند.

اغلب، متخصص زنان یا جراح عمومی عمل های رکتوسل را از طریق واژن انجام می‌ دهد، روشی که هیچ جای زخمی برجای نمی‌ گذارد.

source: https://cliniczarei.com/digestion/رکتوسل/