hpvdarman

هموروئید که معمولاً به آن مردم بواسیر می گویند، سیاهرگ های متورم واقع در رکتوم یا مقعد هستند. این وضعیت بسیار شایع است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که هموروئید می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود، اما معمولاً یک بیماری مرگ آور و خطرناک نیست. این مقاله نگاهی عمیق به هموروئید، از جمله علائم، علل، گزینه‌ های درمانی، عوارض و استراتژی‌ های پیشگیری ارائه کرده ایم. علائم بیماری هموروئید چیست؟ علائم هموروئید بسته به محل و شدت آن متفاوت است. هموروئیدها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند. داخلی و خارجی. بواسیر داخلی: این بواسیر در داخل راست روده رخ می دهد و به طور کلی قابل مشاهده نیست. علائم عبارتند از: خونریزی مقعدی بدون درد در هنگام اجابت مزاج. احساس تخلیه ناقص. پرولاپس، جایی که هموروئید از دهانه مقعد بیرون زده و باعث ناراحتی می شود. هموروئید خارجی: این بواسیر در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد می شود. علائم عبارتند از: درد یا ناراحتی، به ویژه در هنگام نشستن یا در هنگام اجابت مزاج. تورم در اطراف مقعد. خارش یا سوزش در نزدیکی ناحیه مقعد. تشکیل لخته خون که می تواند باعث درد شدید و ایجاد توده سفت در نزدیکی مقعد شود. علل تشکیل هموروئید چیست؟ بواسیر به دلیل افزایش فشار در وریدهای رکتوم ایجاد می شود. عوامل متعددی در ایجاد این فشار نقش دارند: زور زدن در حین حرکات روده: اغلب ناشی از یبوست مزمن یا اسهال است. (در رابطه با این موضوع، عوارض خطرناک اسهال را بخوانید) بارداری: وزن رحم فشار بیشتری به سیاهرگ ها وارد می کند. نشستن طولانی مدت: به خصوص نشستن در توالت برای مدت طولانی. چاقی: اضافه وزن بدن باعث افزایش فشار روی وریدهای لگن و رکتوم می شود. رژیم غذایی کم فیبر: رژیم های غذایی فاقد فیبر ممکن است منجر به یبوست و زور زدن شود. افزایش سن: با بالا رفتن سن، بافت های حمایت کننده از سیاهرگ های راست روده و مقعد ضعیف می شوند. تشخیص نوع بیماری هموروئید چگونه است؟ نوع بواسیر یا هموروئید معمولاً از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک همچنین ممکن است اقدامات دیگری را انجام دهد، مانند: معاینه دیجیتالی رکتوم: متخصص آنورکتال یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد راست روده می کند تا ناهنجاری ها را بررسی کند. آنوسکوپی: یک ابزار کوچک و لوله ای شکل برای مشاهده داخل کانال مقعد و رکتوم استفاده می شود. سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی: این آزمایشات به رد سایر علل خونریزی رکتوم مانند سرطان کولورکتال کمک می کند. https://news-one.ir/بیماری-هموروئید-یا-بواسیر-علائم،-درما/

درماتیت پری آنال به التهاب و تحریک پوست اطراف مقعد اشاره دارد. اسهال مزمن، ناحیه اطراف مقعد را در معرض رطوبت و محرک های مداوم قرار می دهد که منجر به خیس ماندن پوست در طولانی مدت می شود. علائم درماتیت این وضعیت به صورت قرمزی، خارش، احساس سوزش و درد در اطراف مقعد ظاهر می شود. پوست آسیب دیده ممکن است خام شود و در صورت عدم درمان، عفونت های باکتریایی یا قارچی ثانویه ایجاد می شود. تاثیر درماتیت چرخه تحریک و التهاب، درماتیت پری مقعدی را به وضعیتی پایدار و ناراحت کننده تبدیل می کند. پیشگیری از این عارضه شامل رعایت دقیق بهداشت و استفاده از کرم های مانع برای محافظت از پوست است. ۴.آبسه مقعد آبسه مقعدی مجموعه ای از چرک است که در بافت اطراف مقعد و راست روده تشکیل می شود. اسهال مزمن می تواند با تضعیف یکپارچگی مخاط مقعد و ایجاد مسیری برای نفوذ باکتری ها به بافت های عمیق تر، باعث ایجاد آبسه شود. علائم آبسه مقعد با درد موضعی، تورم، قرمزی و گرما در اطراف مقعد مشخص می شود. علائم دیگر عبارتند از تب، کسالت و ترشحات چرکی. تاثیر آبسه های مقعدی درمان نشده می توانند به فیستول تبدیل شوند که اتصال غیرطبیعی بین کانال مقعد و بافت های اطراف است. درمان معمولاً شامل تخلیه جراحی است، اما اسهال مکرر می تواند بهبودی را پیچیده کند. ۵.فیستول فیستول مقعدی یک تونل غیر طبیعی است که مقعد را به پوست اطراف آن یا سایر ساختارهای مجاور متصل می کند. اسهال مزمن با تداوم التهاب و عفونت در غدد مقعد به تشکیل فیستول کمک می کند. علائم علائم شامل درد، تورم و تشکیل آبسه مکرر است. فیستول همچنین ممکن است باعث ترشح مداوم چرک یا مدفوع از دهانه نزدیک مقعد شود. تاثیر درمان فیستول اغلب دشوار است و ممکن است به مداخلات جراحی پیچیده مانند فیستولوتومی یا قرار دادن ستون نیاز داشته باشد. تحریک مداوم ناشی از اسهال چالش هایی را برای بهبود موفقیت آمیز ایجاد می کند. ۶.پرولاپس رکتوم یا افتادگی راست روده پرولاپس رکتوم زمانی اتفاق می افتد که راست روده از داخل مقعد بیرون بزند. اسهال مزمن خطر افتادگی رکتوم را به دلیل کشیدگی مکرر و ضعیف شدن عضلات کف لگن افزایش می دهد. علائم علائم شامل برآمدگی قابل مشاهده از طریق مقعد، بی اختیاری مدفوع و ترشحات مخاطی است. افتادگی رکتوم در ابتدا ممکن است در حین اجابت مزاج رخ دهد اما در صورت عدم درمان می تواند دائمی شود. تاثیر این وضعیت به شدت کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است نیاز به ترمیم با جراحی داشته باشد. اسهال مکرر با تضعیف بیشتر ساختارهای حمایتی رکتوم مشکل را تشدید می کند. ۷. بی اختیاری مقعدی بی اختیاری مقعدی از دست دادن کنترل بر حرکات روده است. اسهال مزمن ماهیچه های اسفنکتر مقعد را ضعیف می کند و عملکرد آنها را مختل می کند که منجر به نشت مدفوع و مشکل در کنترل عادات روده می شود. https://www.daneshchi.ir/عوارض-خطرناک-اسهال-مزمن-را-جدی-بگیرید/

بیماری دیورتیکولیت یک بیماری ناشی از دیورتیکولوز است که زمانی رخ می دهد که پوشش روده بزرگ به مرور زمان به دلیل فشار ناشی از هضم و عواملی مانند یبوست ضعیف می شود و کیسه های کوچکی به نام دیورتیکول را تشکیل می دهد. این کیسه ها در حالی که در بزرگسالان بالای 60 سال رایج اند، اغلب بی خطر هستند. توده های دیورتیکول می توانند ملتهب یا عفونی شوند و منجر به خود بیماری دیورتیکولیت شوند که با درد شکمی، تب و حالت تهوع مشخص می شود. در اکثر بیماران این عارضه با کنترل رژیم غذایی و مصرف آنتی بیوتیک قابل مدیریت است. اما موارد شدید ممکن است شامل پارگی کیسه شده که باعث سپسیس (عفونت مرگبار) یا نیاز به جراحی برای ترمیم روده بزرگ یا اندام های مجاور شود. علائم بیماری دیورتیکولیت اگر خونریزی از روده، خون در مدفوع یا ادرار خونی دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید. اکثر افراد مبتلا به دیورتیکولوز هیچ گونه ناراحتی یا علامتی ندارند. علامت مراحل مختلف این بیماری اغلب به شرح زیر هستند: علائم بیماری دیورتیکولار علائم بیماری دیورتیکولار می تواند شامل موارد زیر باشد: گرفتگی خفیف، یا درد زیر شکم (شکم) که می آید و می رود نفخ عادات نامنظم روده، دوره های متناوب یبوست و اسهال گاهی اوقات بیماری دیورتیکول باعث ایجاد خون در مدفوع شما می شود. این از خونریزی دیورتیکول (کیسه ای) است. علائم دیورتیکولیت شایع ترین علامت دیورتیکولیت درد است که معمولاً در قسمت پایین و سمت چپ شکم شما قرار دارد. سایر علائم دیورتیکولیت ممکن است شامل موارد زیر باشد: تب تغییر در عادات روده شما، مانند یبوست یا اسهال حالت تهوع استفراغ این علائم می توانند از موارد خفیف تا حاد متغیر باشند. چه کسانی در معرض ابتلا به دیورتیکولیت هستند؟ در واقع می توان گفت که دیورتیکولوز بعد از 60 سالگی شایع‌ تر می‌ شود. در حالی که محققان هنوز راهی برای شناسایی افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیورتیکولیت هستند مشخص نکرده‌ اند، به نظر می‌ رسد عوامل زیر احتمال ابتلای فرد به آن را افزایش می‌ دهند: سیگار کشیدن سبک زندگی کم تحرک برخی داروها، از جمله استروئیدها و مواد افیونی (تریاک) چاقی برخی بیماری‌ های ارثی ژنتیکی مانند سندرم مارفان و بیماری اهلرز دانلوس که هر دو بر بافت همبند بدن تأثیر گذاشته و به نظر می‌ رسد خطر ایجاد کیسه‌ ها را در سنین پایین‌ تر افزایش می‌ دهند. تحقیقات جدید نشان می دهد که موارد دیورتیکولیت ممکن است در افرادی که به تازگی وارد مرحله بزرگسالی شدند در حال افزایش باشد. این روش ممکن است به افزایش شیوع چاقی، عدم ورزش بدنی، و تغییر در الگوهای غذایی ما مربوط باشد. https://hpvdarman.com/articles/دیورتیکولیت/

زگیل تناسلی در کودکان زائده های گوشتی کوچک یا نسبتا بزرگی هستند که به رنگ مایل به خاکستری یا گوشتی در نواحی تناسلی یا شرمگاهی آنها ایجاد می شوند. دلیل اصلی ایجاد این زائده های پراکنده، مبتلا شدن کودک به پاپیلوما ویروس انسانی یا همان اچ پی وی (HPV) است. انتقال این ویروس به کودک می تواند از طریق تماس مستقیم، تجاوز یا حتی تماس سطحی ناحیه تناسلی فرد آلوده به این ویروس با ناحیه تناسلی کودک اتفاق بیفتد. همچنین بیشتر کودکانی که به زگیل تناسلی مبتلا هستند، آن را بدو تولد از مادر خود که آلوده به ویروس hpv بوده دریافت کردند. در ادامه به بررسی کامل دلایل ایجاد زگیل های تناسلی در کودکان، علائم مخفی ویروس، روشهای انتقال، تشخیص و راه های درمان زگیل تناسلی در کودکان می پردازیم. دلایل ایجاد زگیل تناسلی در کودکان به وجود آمدن زگیل های تناسلی در کودکان به چندین عامل مهم بستگی دارد. که ممکن است غیر جنسی یا در برخی از کودکان جنسی باشد. برای اینکه بتوان به درستی این شرایط را مدیریت کرد، نیازمند است که والدین از دلایل اصلی ایجاد این زائده ها در کودک خود، مطلع باشند: انتقال در بدو تولد (پری ناتال) اگر مادر در زمان بدو تولد کودک خود به عفونت اچ پی وی در ناحیه دستگاه تناسلی دچار باشد ، ممکن است کودک در هنگام زایمان HPV را دریافت کند. این مورد رایج ترین روش انتقال غیر جنسی برای نوزادان است. مطلب پیشنهادی: زگیل تناسلی در مردان تماس غیر جنسی داشتن یک تماس فیزیکی ساده با یکی از اشخاص خانواده که به این بیماری دچار است، به دلیل حساسیت شدید پوست کودک میتواند او را مبتلا به بیماری کند. به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله یا لباس می تواند گاهی اوقات ویروس اچ پی وی را پخش کند. ویروس زگیل معمولی: کودک ممکن است ویروس را از قسمت دیگری از بدن خود ، مانند زگیل های معمولی روی دست یا پا ، به ناحیه دستگاه تناسلی منتقل کند. انتقال جنسی و تجاوز: اگرچه در اکثر مواقع این مورد بسیار نادر به شمار می رود، اما سوء استفاده جنسی از کودکان یکی از دلایل احتمالی برای ایجاد زگیل های تناسلی در آنها است. برای تشخیص دقیق این مورد زمانی که هر نوع زائده در قسمتی از بدن کودکتان مشاهده کردید، باید سریعا به متخصص برای معاینه هرگونه ناهنجاری مراجعه کنید. مطلب پیشنهادی: زگیل تناسلی در زنان علائم زگیل تناسلی در کودکان این زائده های به شدت ویروسی این قابلیت را دارند که در بیرون و داخل اندام های تناسلی کودک یا نوزاد تشکیل شوند. همچنین ممکن است بافت یا شکل گوناگونی داشته و به انواع دانه ای یا پراکنده رشد کنند. شناختن به موقع علائم بیماری میتواند مراحلی موثر برای مدیریت و درمان بهتر باشد. علائم ناحیه دستگاه تناسلی بیرونی: برجستگی های کوچک ، گوشتی یا خاکستری روی پوست. خوشه های زگیل شبیه به گل کلم مانند. خارش ، ناراحتی یا تحریک در قسمت آسیب دیده. بسته به نوع زگیل ، داشتن سطحی صاف یا کمی زبر. علائم ناحیه دستگاه تناسلی داخلی: زائده ها در دهانه های واژن ، آلت یا مقعد. خونریزی لحظه ای یا احساس ناراحتی در هنگام ادرار یا حرکات روده. در بعضی موارد ، زگیل تناسلی در کودکان ممکن است بدون علامت باقی مانده و فقط در معاینه پزشکی تشخیص داده شوند. این علائم بسته به اندازه ، تعداد و مکان زگیل می تواند متفاوت باشد. در صورتی که هر کدام از نشانه های ذکر شده را در این قسمت های بدن کودک خود مشاهده کردید، فورا باید به دکتر زگیل تناسلی مراجعه کنید. https://cliniczarei.com/articles/زگیل-تناسلی-کودکان/

ورزشکارانی که از هموروئید رنج می برند ممکن است متوجه علائم زیر شوند: درد و ناراحتی: به ویژه در حین یا بعد از فعالیت بدنی. خارش و سوزش: در اطراف مقعد که ممکن است با تعریق و اصطکاک تشدید شود. تورم یا توده: هموروئید خارجی ممکن است باعث ایجاد توده های حساس به لمس در نزدیکی مقعد شود. خونریزی: خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در کاسه توالت پس از اجابت مزاج. مشکل در نشستن: نشستن طولانی مدت می تواند ناراحت کننده یا دردناک باشد. تاثیر هموروئید بر عملکرد ورزشکاران برای ورزشکاران، توده بواسیر چه بزرگ باشد چه کوچک می تواند چالش های جسمی و روانی ایجاد کند. درد و ناراحتی مداوم ممکن است عملکرد را مختل کند، به خصوص در ورزش هایی که نیاز به قدرت مرکزی یا نشستن طولانی مدت دارند. علاوه بر این، خجالت یا اضطراب مرتبط با بحث در مورد این وضعیت ممکن است روند درمان را به تاخیر بیاندازد، بهبودی را طولانی تر کند و بر سلامت جسمی آنها تأثیر بگذارد. If hemorrhoids are forcing you to consider hanging up your running shoes, consider staying better hydrated, increasing the fiber in your diet, and sitting in a warm bath several times daily. اگر بواسیر شما را مجبور به آویزان کردن کفش های دویدن خود می کند، هیدراته ماندن بهتر، افزایش فیبر در رژیم غذایی خود و نشستن در حمام آب گرم چند بار در روز را در نظر بگیرید. https://www.coloradocolonandrectalspecialists.com/blog/running-with-hemo... اقدامات پیشگیرانه از ابتلا به هموروئید برای ورزشکاران برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به هموروئید، ورزشکاران می توانند استراتژی های زیر را اتخاذ کنند: هیدراته بمانید: برای اطمینان از نرمی مدفوع و جلوگیری از یبوست، مقدار زیادی آب بنوشید. مصرف فیبر را افزایش دهید: غذاهای پر فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل را در رژیم غذایی بگنجانید تا حرکات روده سالم را تقویت کنید. تکنیک های صحیح بلند کردن را تمرین کنید: با استفاده از فرم مناسب و بارهای مناسب در حین وزنه برداری از زور زدن خودداری کنید. از نشستن استراحت کنید: بین نشستن و ایستادن به طور متناوب، به خصوص در طول جلسات تمرینی که شامل حالت نشستن طولانی مدت است. https://www.tarafdari.com/node/2568204

آب‌ میوه‌ ها و آب سبزیجات خام حاوی عناصر زیادی هستند که ممکن است به پاکسازی روده بزرگ کمک کنند، از جمله فیبر، فیتوشیمیایی‌ ها (مواد شیمیایی مفید گیاهی) و قندهای طبیعی که مانند ملین عمل می‌ کنند، مانند سوربیتول و فروکتوز. طرفداران پاکسازی با آب‌ میوه، انواع زیر را توصیه می‌ کنند: سیب، همراه با پوست آلو گلابی موز کیوی انگور آلو سیاه خرمالو لیمو برخی از روشهای پاکسازی روده که متخصص گوارش آن را به شما پیشنهاد می‌ کند، برای چند روز فقط مایعات مصرف شود تا به پاکسازی روده و دستگاه گوارش کمک شود. بیشتر پزشکان استفاده از آب میوه به عنوان روش اصلی برای پاکسازی دستگاه گوارش را توصیه نمی‌ کنند. آب‌ میوه‌ های خام ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که به کلیه‌ ها و کبد فشار وارد می‌ کنند. همچنین، بدون هرگونه فرآیند برای از بین بردن باکتری‌ ها و ویروس‌ های مضر، این آب‌ میوه‌ ها می‌ توانند باعث بیماری شوند. این روش ممکن است خطرات قابل توجهی برای افراد دارای شرایط پزشکی، مانند دیابت، به همراه داشته باشد. بهترین روش مصرف آب‌ میوه‌ ها و سبزیجات، به صورت اسموتی است تا تمام فیبر، آب و مواد مغذی آن‌ ها حفظ شود. فیبر خوراکی فیبر به مدفوع حجم می‌ دهد که این امر زمان باقی ماندن آن در روده بزرگ را کاهش داده و تعداد حرکات روده را افزایش می‌ دهد. بسیاری از مواد غذایی طبیعی و کامل سرشار از فیبر هستند، از جمله: آجیل حبوبات دانه‌ ها توت‌ ها غلات کامل و غلات صبحانه افرادی که دریافت فیبر کافی از طریق رژیم غذایی برایشان دشوار است، می‌ توانند از مکمل‌ های فیبر استفاده کنند. مکمل‌ های فیبر محبوب شامل موارد زیر هستند: پسیلیوم (Metamucil) قرص‌ های پلی‌ کربوفیل (FiberCon) متیل‌ سلولز غذاهای تخمیر شده ترشی ها یکی از غذاهای تخمیر شده می باشند که ممکن است برای سلامت روده مفید باشد. غذاهای تخمیر شده معمولاً حاوی مقادیر بالایی از پروبیوتیک‌ ها هستند، یعنی باکتری‌ های مفیدی که به سلامت روده کمک می‌ کنند. این باکتری‌ ها به حرکت مدفوع در روده بزرگ کمک کرده و خطر گاز، نفخ، یبوست و عفونت را کاهش می‌ دهند. https://hpvdarman.com/articles/پاکسازی-دستگاه-گوارش/

بیشتر پولیپ‌ های روده بزرگ این پتانسیل را دارند که به سرطان تبدیل شوند، به همین دلیل پزشکان آن‌ ها را طی کولونوسکوپی برمی‌ دارند. با این حال، تعداد کمی از آن‌ ها در حقیقت به سرطان تبدیل می‌ شوند و این فرایند معمولاً نیازمند گذر زمان زیادی است. کولونوسکوپی‌ های دوره‌ ای پولیپ‌ ها را قبل از اینکه فرصتی برای سرطانی شدن پیدا کنند، از بین می‌ برد. حدود ۷۵ درصد از سرطان‌ های روده بزرگ از پولیپ‌ های آدنوماتوز شروع شده و تقریباً ۸۰ درصد از کل پولیپ‌ های روده از نوع آدنوما هستند. با این حال، تنها حدود ۵ درصد از آدنوماها به واقع بدخیم می‌ شوند. تخمین زده می‌شود که خطر سرطانی شدن یک پولیپ روده با اندازه متوسط در طی ۱۰ سال حدود ۸ درصد و در طی ۲۰ سال حدود ۲۴ درصد باشد. علائم پولیپ روده خطرناک بیشتر پولیپ‌ های روده بزرگ و حتی بسیاری از سرطان‌ های روده بزرگ و راست‌ روده علائمی ایجاد نمی‌ کنند. به همین دلیل است که غربالگری؛ یعنی انجام آزمایش برای تشخیص بیماری‌ ها، قبل از بروز علائم اهمیت بسیار زیادی دارد. معمولاً زمانی که علائم ظاهر می‌ شوند، پولیپ ممکن است قبلاً به سرطان تبدیل شده باشد. اگرچه این اتفاق نادر است، اما علائم احتمالی شامل موارد زیر می‌ شوند: نشانه‌ های خونریزی روده بزرگ: اگر پولیپ‌ های شما خونریزی کنند، ممکن است متوجه وجود خون در مدفوع یا هنگام پاک کردن خود شوید. خونریزی خفیف ممکن است قابل مشاهده نباشد، اما پس از مدتی ممکن است اثرات آن را احساس کنید. این وضعیت می‌ تواند منجر به کم‌ خونی ناشی از کمبود آهن شده که علائمی مانند ضعف و خستگی ایجاد می‌ کند. تغییرات غیر طبیعی در مدفوع: در موارد نادر، برخی افراد به‌ طور ناگهانی دچار اسهال یا یبوست مزمن شده یا متوجه افزایش مخاط در مدفوع خود می‌ شوند. این علائم دلایل محتمل دیگری نیز دارند، اما اگر دلیل مشخصی برای آن‌ ها وجود نداشته باشد، ارزش بررسی را دارند. دلایل به وجود آمدن پولیپ در روده بیشتر پولیپ‌ های روده بزرگ به صورت پراکنده ایجاد می‌ شوند. به این معنا که بدون علت یا الگوی مشخصی ظاهر شده اند. شکل‌ گیری این نوع پولیپ‌ ها تحت تاثیر عواملی مانند سن، رژیم غذایی، سبک زندگی و شرایط محیطی قرار دارد. با این حال، بین بخشی از افراد، نقش ژنتیک برجسته است. برخی افراد مبتلا به سندروم‌ های ارثی هستند. شرایط ژنتیکی که از طریق خانواده به آن‌ ها منتقل شده و این شرایط احتمال ایجاد پولیپ‌ های روده را افزایش می‌ دهد. سندروم‌ های ارثی با جهش‌ های ژنتیکی خاصی مرتبط هستند که عملکرد طبیعی پوشش داخلی روده را مختل کرده و منجر به شکل‌ گیری تعداد زیادی پولیپ می‌ شوند. شرایطی مانند “پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی” (FAP) یا سندروم لینچ از جمله این سندروم‌ ها هستند. افراد مبتلا به این شرایط ممکن است ده‌ ها، صدها یا حتی هزاران پولیپ در طول زمان داشته باشند که این موضوع خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را به طور قابل توجهی افزایش می‌ دهد. از آنجایی که سندروم‌ های ارثی نه تنها تعداد پولیپ‌ ها را افزایش می‌ دهند بلکه احتمال سرطانی شدن آن‌ ها را نیز بیشتر می‌ کنند، تشخیص زودهنگام و مدیریت پیشگیرانه امر بسیار مهمی است. غربالگری برای این سندروم‌ ها معمولاً شامل آزمایش‌ های ژنتیکی و کولونوسکوپی‌ های منظم از سنین پایین‌ تر است. در برخی موارد، جراحی‌ های پیشگیرانه یا اقدامات دیگر نیز ممکن است برای کاهش خطر طولانی‌ مدت سرطان توصیه شوند. عوامل ژنتیکی موثر در تشکیل پولیپ اختلالات ژنتیکی که باعث پولیپ روده بزرگ می شوند عبارتند از: پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP). سندرم پوتز-جگرز. پولیپوز مرتبط با MUTYH سندرم گاردنر سندرم تومور هامارتوما PTEN. سندرم تورکو سندرم پولیپوز دندانه دار. سندرم پولیپوز نوجوانان. https://cliniczarei.com/digestion/پولیپ-روده/

بسیاری از بیماران ادعا دارند که به وجود آمدن فیستول اجتناب ناپذیر است. ممکن است این حرف تا حدودی درست باشد. اما در صورتی که مطمئن باشید روشهای زیر را دنبال می کنید، این احتمال را به حداقل می رسانید: رعایت بهداشت مقعد: تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه اطراف مقعد برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. پس از اجابت مزاج از دستمال مرطوب بدون عطر یا آب گرم استفاده کنید تا تحریک را به حداقل برسانید. داشتن رژیم غذایی با فیبر بالا: مصرف غذاهای غنی از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل می تواند به جلوگیری از یبوست و کاهش فشار در حین حرکات روده کمک کند. هیدراته نگه داشتن بدن: نوشیدن آب کافی به هضم درست غذا در دستگاه گوارش کمک می کند و از سفت شدن مدفوع، پیش ساز رایج شقاق و آبسه مقعدی جلوگیری می کند. ورزش منظم: ورزش های سبک تا متوسط، مانند پیاده روی یا یوگای قبل از تولد، منظم بودن روده را بهبود بخشیده و گردش خون را تقویت میکنند. درمان سریع آبسه: اگر متوجه تورم، درد یا قرمزی در اطراف مقعد شدید، فوراً با جراح عمومی یا متخصص کولورکتال مشورت کنید تا از پیشرفت آبسه به فیستول جلوگیری کرده باشید. درمان آبسه و فیستول مقعد در بارداری زمانی که متوجه شدید به فیستول در بارداری دچار هستید، بیش از هر نکته دیگری باید به روش درمان انتخابی خود دقت کنید. زیرا این روش فقط بر سلامت شما اثر نگذاشته، بلکه ممکن است انجام روش نامناسب برای وضعیت نوزاد خطرناک باشد. بسته به شدت بیماری، روش های درمان میتواند از درمان خانگی شروع شده تا به جراحی برسد. 1. روشهای درمان بدون جراحی برای موارد خفیف یا در اوایل بارداری، پزشک اغلب یکی از روش های خانگی را توصیه میکند که کاملا برای سلامت مادر و جنین بی ضرر باشد. حمام سیتز گرم: نشستن در آب گرم چندین بار در روز و قرار دادن این ناحیه داخل آب گرم می تواند درد را کم کرده، تورم را کاهش دهد و باعث بهبودی شود. آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت، قبل از شروع هر درمان اساسی، نیاز به خشک کردن عفونت از طریق استفاده از طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها است. تسکین درد: در صورتی که پزشک با استفاده از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن موافقت کند، می توانید برای تسکین درد مصرف کنید. 2. روش های درمان تهاجمی (جراحی، ستون و…) در موارد شدیدتر، یکی از روش های جراحی برای درمان ضروری هستند. اما از آنجایی که مادران باردار به دلیل حفظ سلامت جنین خود مجاز به انجام جراحی نیستند، باید تا بعد از زایمان دست نگه دارند. بنابراین موارد زیر تنها جهت اطلاع شما از روشهای عمل جراحی فیستول معرفی شده اند: قرار دادن ستون: ستون نوعی نخ جراحی ترمیم کننده است که در فیستول قرار می گیرد تا آن را باز نگه داشته تا به مرور زمان تخلیه کند. این تخلیه از عفونت های مختلف جلوگیری می کند. برای زنان باردار در ماه های آخر که خطر سقط کمتر است، شاید پزشک نخ ستون را قرار دهد. فیستولوتومی: شامل بریدن کل مجرای فیستول برای ترمیم است. با این حال، این روش اغلب تا پس از زایمان به تعویق می افتد که عوارض آن گریبانگیر مادر و جنین نشود. جراحی فلپ پیشرفته: این راه برای فیستول های پیچیده استفاده می شود، زیرا تکنیک آن شامل ترمیم فیستول با قسمتی از پوست خود بدن است. معمولاً برای درمان پس از زایمان اختصاص دارد. https://cliniczarei.com/articles/فیستول-بارداری/

بیماری کیست مویی یک وضعیت دردناک است و زمانی اتفاق می‌افتد که مو و بقایای پوست در سوراخ یا تونل کوچکی در پوست به دام می‌افتند که معمولاً در بالای باسن قرار دارد. این وضعیت می تواند منجر به عفونت، تشکیل آبسه و ناراحتی مزمن در کمر مردان و زنان یا قسمت دنبالچه شود. خوشبختانه روش های درمانی مختلفی برای درمان این بیماری پوستی در دسترس است، از روشهای خانگی گرفته تا مداخلات جراحی. در ادامه این مطلب چندین روش درمانی برای بیماری سینوس پیلونیدال را بررسی می کنیم. "برای تشخیص دقیق کیست مویی به مقاله از کجا بفهمیم کیست مویی داریم یا جوش مراجعه کنید." 1. درمان های خانگی برای کیست مویی روش های خانگی اغلب اولین نوع درمان برای بیماری سینوس پیلونیدال هستند. به ویژه برای موارد خفیف یا در مراحل اولیه بیماری بسیار استفاده می شوند. این رویکرد بر کاهش علائم و جلوگیری از عوارض بیشتر تمرکز دارد. حفظ بهداشت: تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه بسیار مهم است. شستشوی منظم با آب و صابون ملایم می تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند. از بین بردن موهای زائد: اصلاح منظم یا استفاده از کرم های موبر در ناحیه آسیب دیده می تواند از گیر افتادن مو در سینوس جلوگیری کند. کمپرس گرم: در صورت وجود آبسه، استفاده از کمپرس گرم می تواند به کاهش درد و افزایش تخلیه کمک کند. مدیریت درد: مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به مدیریت ناراحتی کمک کنند. اجتناب از نشستن طولانی مدت: کاهش فشار روی ناحیه آسیب دیده با اجتناب از نشستن طولانی مدت می تواند تحریک را به حداقل برساند. در حالی که روشهای خانگی ممکن است خود کیست را از بین نبرند، اما می توانند به کنترل علائم و جلوگیری از عوارض کمک کنند. 2. برش و تخلیه آبسه های مویی برای بیمارانی که با آبسه یا درد قابل توجهی را تجربه می کنند، ممکن است برش و درناژ (ID) لازم باشد. این روش شامل ایجاد یک برش کوچک برای تخلیه چرک و کاهش فشار است. https://akharinnews.com/content/item/179606-روش-های-درمان-بیماری-کیست-مویی-0-تا-100

بیماران باید این مورد را بدانند که تنها شخصی که میتواند به طور دقیق این دو بیماری پوستی را از یکدیگر تشخیص دهد، متخصص پوست یا جراح عمومی است که بهترین دکتر کیست مویی در نظر گرفته می شود. دکتر علیرضا زارعی یکی از سرشناس ترین متخصصان در زمینه درمان این بیماری هستند. تشخیص کیست های مویی تشخیص سینوس پیلونیدال معمولاً شامل موارد زیر است: سابقه پزشکی: ارائه دهنده مراقبت های پزشکی در مورد علائم، سابقه پزشکی و هر دوره قبلی بیماری پیلونیدال سؤال می کند. معاینه فیزیکی: معاینه کامل ناحیه دنبالچه برای بررسی علائم عفونت، تورم یا زهکشی انجام می شود. تشخیص با روش تصویربرداری: در برخی موارد، مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI ممکن است برای ارزیابی وسعت مجرای سینوسی و شناسایی آبسه‌ های مرتبط استفاده شود. تشخیص کورک های طبیعی تشخیص جوش به طور کلی ساده بوده و شامل موارد زیر است: سابقه پزشکی: پزشک در مورد علائم و هرگونه وقوع قبلی کورک از بیمار پرس و جو می کند. معاینه فیزیکی: طی بررسی بصری از ناحیه آسیب دیده امکان تشخیص اندازه، رنگ و وجود چرک را فراهم می کند. کشت چرک: در صورت لزوم، ممکن است نمونه ای از چرک برای آنالیز آزمایشگاهی گرفته شود تا باکتری های خاص عامل عفونت شناسایی شوند. تفاوت گزینه های درمانی کیست مویی از جوش معمولی روش های درمان کیست مویی می توان گفت که درمان سینوس پیلونیدال به شدت آن هم بستگی دارد: مدیریت محافظه کارانه: برای موارد خفیف بدون عفونت، کمپرس گرم و بهداشت مناسب ممکن است به کاهش علائم کمک کند. آنتی بیوتیک ها: در صورت وجود عفونت همراه، ممکن است آنتی بیوتیک برای درمان آن تجویز شود. مداخله جراحی: در موارد مکرر یا شدید، ممکن است اقدامات جراحی برای برداشتن کامل مجرای سینوسی ضروری باشد. این می تواند شامل برداشتن سینوس و بافت اطراف برای جلوگیری از عود باشد. مراقبت پس از عمل: مراقبت مناسب از زخم پس از جراحی برای بهبود و جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. https://www.bultannews.com/fa/news/565676/از-کجا-بفهمیم-کیست-مویی-داریم-یا-جوش-معمولی

هنگامی که فیستول مقعدی دارید، آنتی بیوتیک به تنهایی آن را درمان نمی کند. برای درمان فیستول باید جراحی کنید. درمان جراحی شامل: فیستولوتومی (جراحی فیستول): این روش فیستول را به گونه ای برش می دهد که از داخل به بیرون بهبود می یابد. با وجود جراحی، معمولاً فیستولوتومی یک روش سرپایی به حساب می آید. چسب پلاگین: نسبت به فیستولوتومی، این روش نوعی جدیدتر از درمان فیستول در کودکان است که پزشک دهانه داخلی کانال را می بندد. سپس تونل فیستول را با ماده ای پر کرده که بدن شما به مرور زمان آن را جذب می کند. لیزر فیستول: درمان با لیزر آخرین روش کشف شده و بدون عارضه همچنین بدون جراحی برای درمان فیستول در کودکان است. اشعه لیزر این قابلیت را دارد که سر تا سر کانال را میسوزاند. قرار دادن ستون: این روش یک بخیه یا نوار لاستیکی (seton) را در فیستول قرار می دهد که به آرامی سفت می شود. نخ ستون اجازه می دهد تا فیستول پشت ستون بهبود یابد. خطر بی اختیاری را کاهش می دهد. فیستول مقعدی در افراد مبتلا به بیماری کرون بسیار شایع است. برای مبتلایان به بیماری کرون و فیستول، درمان دارویی اغلب قبل از جراحی انجام می شود. https://hpvdarman.com/articles/فیستول-مقعد-کودکان/

تعداد جلسات عموما می تواند به شرایطی که فرد دارد و نحوه پاسخ دادن بدن او به بیوفیدبک بستگی دارد. هر جلسه معمولاً 30 تا 45 دقیقه طول می کشد. در کنار این جلسات، بیمار ممکن است نیاز باشد تمرینات اضافی را در خانه انجام دهد تا اثرات آن را افزایش دهد. برای مثال، درمانگر بیوفیدبک ممکن است تکنیک‌ های آرام‌ سازی یا تمرین‌های ذهنی را به آن‌ها بدهد تا امتحان کنند. نتیجه گیری حاصل از درمان با این روش کامپیوترها اطلاعات دریافتی از این سنسورها یا دستگاه‌ ها را پردازش کرده و به سرعت آن را به شما گزارش می‌ دهند. بسته به نوع درمان ممکن است بازخورد را به صورت‌ های زیر تجربه کنید: بصری، مانند تغییر گرافیک‌ ها یا الگوها بر روی صفحه نمایش. شنوایی، مانند تغییر در تن صدا یا تغییرات در حجم موسیقی. لمسی، زمانی که ارتعاشات را از طریق یک دستگاه پرتابل احساس می‌ کنید. آیا می توانم بیوفیدبک را خودم انجام بدهم؟ بله. هنگامی که تمرینات را از طریق بیوفیدبک همراه با پزشک متخصص یا فیزیوتراپ پیش برده و ابزارهای نظارتی یاد گرفتید، می توانید روش ها را در خانه تمرین کنید. مزایای انجام بیوفیدبک چیست؟ بیوفیدبک می تواند به شما کمک کند کنترل بیشتری بر سلامت و تندرستی اندام خود داشته باشید. با تمرین در طول جلسات و بین جلسات، می توانید یاد بگیرید که چگونه تغییرات کوچکی برای کاهش استرس، بهبود عملکرد و کاهش درد در قسمت های مختلف بدن خود ایجاد کنید. اما برای تجربه مزایای بالقوه، باید فعالانه در درمان شرکت کنید و انگیزه یادگیری و ایجاد تغییرات را داشته باشید. خطرات و عوارض هیچ خطری برای درمان با روش بیوفیدبک وجود ندارد. این غیر تهاجمی است و هیچ گونه عوارض جانبی یا عوارض احتمالی وجود ندارد. https://cliniczarei.com/articles/بیوفیدبک/

زگیل تناسلی و مولوسکوم کونتاژیوزوم دو بیماری شایع پوستی هستند که می‌توانند در ناحیه تناسلی ایجاد شوند. در حالی که ممکن است برخی از شباهت‌ها مانند ظاهر و روش انتقال از طریق تماس جنسی مشترک باشند، اما از نظر علل، علائم و روش‌های درمانی تفاوت اساسی دارند. آفتاب‌‌نیوز : در ادامه ما به بررسی تخصصی تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم و تمام موارد مربوط به آن‌ها پرداخته ایم. زگیل تناسلی چیست؟ زگیل تناسلی زائده‌های خوش خیمی هستند که در نتیجه عفونت با سویه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند. HPV در واقع مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ ویروس ایجاد کننده زگیل در نواحی مختلف بدن است و زگیل‌های تناسلی عمدتاً توسط انواع ۶ و ۱۱ HPV ایجاد می‌شوند. این زگیل‌ها به عنوان یک عفونت مقاربتی (STI) دسته بندی می‌شوند، زیرا معمولاً از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در طی تماس پوستی منتقل می‌شوند. مولوسکوم تناسلی چیست؟ مولوسکوم تناسلی یک عفونت ویروسی است که توسط ویروس molluscum contagiosum (MCV) که بخشی از خانواده ویروس آبله است ایجاد می‌شود. منجر به ایجاد برجستگی‌های کوچک و برجسته روی پوست می‌شود. در حالی که مولوسکوم کونتاژیوزوم می‌تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود، در دسته عفونت‌های مقاربتی قرار نمی‌گیرد. این ویروس می‌تواند از طریق تماس مستقیم پوست به پوست یا با اشتراک گذاری اشیاء آلوده مانند حوله یا لباس گسترش یابد. مقایسه علائم زگیل تناسلی با مولوسکوم علائم زگیل تناسلی: علائم زگیل تناسلی می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما معمولاً عبارتند از: شکل ظاهری: زگیل تناسلی معمولاً به صورت توده‌های کوچک، گوشتی یا خاکستری ایجاد می‌شوند. آن‌ها می‌توانند صاف یا برجسته بوده و ممکن است زمانی که به شکل دسته‌ای رشد میکنند، شبیه به شکل گل کلم باشند. اندازه این زگیل‌ها می‌تواند از قطر چند میلی متر تا بیش از یک سانتی متر متغیر باشد. محل ایجاد: این زگیل‌ها معمولاً در فرج، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می‌شوند. در برخی موارد، در صورت داشتن رابطه جنسی دهانی، ممکن است در دهان یا گلو نیز ایجاد شوند. سایر علائم: در حالی که زگیل تناسلی اغلب بدون درد هستند، برخی از افراد ممکن است خارش، سوزش یا ناراحتی را در ناحیه آسیب دیده تجربه کنند. توجه به این نکته مهم است که همه افراد مبتلا به HPV دچار زگیل قابل مشاهده نمی‌شوند. بسیاری از افراد بدون علامت هستند. https://aftabnews.ir/fa/news/954043/تفاوت-زگیل-تناسلی-با-مولوسکوم-چیست-و-چگونه-درمان-میشوند

شقاق در کودکان؛ علائم و درمان + دلایل شقاق در کودکان نوعی پارگی یا بریدگی کوچکی در اطراف یا داخل مقعد است که می تواند باعث ناراحتی و درد اذیت کننده مزمنی در بچه ها شود. در حالی که این زخم کوچک اما آزار دهنده می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، به ویژه در میان نوزادان و کودکان خردسال شایع است. شناخت علائم، درک علل، بررسی گزینه‌ های درمانی مؤثر و اجرای راهکارهای پیشگیرانه، گام‌ های مهمی برای والدین است تا به فرزندانشان برای عبور از این وضعیت دردناک کمک کنند. شقاق مقعدی در کودکان چگونه ایجاد میشود؟ شقاق در حقیقت یک فیشر کوچک و عمقی است که معمولا با دارو خوب نمیشود. این زخم ها می تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود. درد همراه با شقاق مقعدی در کودکان به دلیل اینکه خودشان قدرت تشخیص عارضه را ندارند، میتواند شدید بوده و منجر به اضطراب و ترس در اطراف حرکات روده شود. این ترس می تواند چرخه ای از دفع مدفوع ایجاد کند که منجر به یبوست و تشدید شقاق می شود. علائم شقاق مقعد در کودکان پیگیری زودهنگام علائم شقاق مقعدی می تواند به والدین کمک کند تا به موقع زخم مقعد کودکشان را درمان کنند. https://hpvdarman.com/articles/شقاق-کودکان/

علائم زگیل تناسلی یکی از ویژگی های زگیل تناسلی ظاهر متفاوت آنهاست. آنها ممکن است کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح بوده و می توانند گوشتی یا خاکستری باشند. در برخی موارد، این زائده ها در کنار هم جمع شده و توده های بزرگتری را تشکیل می دهند که شبیه گل کلم است. نکته مهم این است که بسیاری از افراد مبتلا به زگیل تناسلی هیچ علامتی بجز ظاهر قابل مشاهده توده را تجربه نمی کنند. با این حال، برخی ممکن است از خارش، ناراحتی یا حساسیت در ناحیه آسیب دیده را شاکی باشند. همچنین شایان ذکر است که دوره ظهور HPV می تواند متفاوت باشد. زگیل ها ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از مواجهه ظاهر نشوند. علائم جوش تناسلی برخلاف زگیل تناسلی، کورک تناسلی معمولاً با علائم واضح‌ تری ظاهر می‌ شود. جوش معمولاً به صورت یک توده قرمز و متورم شروع شده که ممکن است در هنگام لمس حساس یا دردناک باشد. با پیشرفت عفونت، کورک ممکن است با چرک پر شده و به طور فزاینده ای باعث ناراحتی شود. بیماران اغلب درد ضربان دار را در محل جوش بیان می کنند که می تواند در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند. در برخی موارد، علائم سیستمیک مانند تب یا ضعف ممکن است در صورت گسترش عفونت رخ دهد. کورک ممکن است در نهایت پاره شده و چرک را تخلیه کند که باعث تسکین فشار و درد میشود. فرق روشهای تشخیص زگیل تناسلی و کورک تشخیص زگیل تناسلی تشخیص زگیل تناسلی در درجه اول بالینی است و شامل معاینه فیزیکی توسط متخصص زنان و بیماریهای تناسلی است. در برخی موارد، بیوپسی ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر شرایط انجام شود. پزشک متخصص همچنین ممکن است از تکنیک های تشخیصی بصری یا استفاده از اسید استیک برای افزایش دید زگیل ها استفاده کنند. علاوه بر این، اغلب به افراد فعال از نظر جنسی توصیه می شود که تحت غربالگری های منظم برای عوارض مرتبط با HPV قرار گیرند. تشخیص جوش تناسلی تشخیص کورک تناسلی معمولاً به معاینه فیزیکی خلاصه می شود. متخصص پوست ظاهر کورک را بررسی کرده و در مورد علائم مرتبط با آن جویا می شود. در موارد مکرر یا زمانی که نگرانی در مورد یک بیماری زمینه ای (مانند آبسه) وجود دارد، ممکن است از چرک کشت برای شناسایی باکتری های خاص مسئول عفونت گرفته شود. فرق روش های درمان زگیل تناسلی و جوش روشهای درمان زگیل تناسلی در حالی که هیچ درمانی برای خود HPV وجود ندارد، گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت زگیل تناسلی وجود دارد. درمان‌ های موضعی مانند کرم ایمی کیمود یا محلول پودوفیلوکس را می‌توان مستقیماً روی زگیل‌ ها اعمال کرد تا از بین بردن آن‌ ها بهبود یابد. کرایوتراپی (انجماد) روش موثر دیگری است که توسط پزشک برای از بین بردن زگیل استفاده می شود. در موارد شدیدتر یا زمانی که زگیل‌ ها به درمان‌ های دیگر مقاوم هستند، ممکن است گزینه‌ های جراحی مانند لیزر درمانی یا اکسیزیون در نظر گرفته شود. برای افراد مبتلا به زگیل تناسلی ضروری است که به طور منظم با دکتر خود پیگیری کنند زیرا برخی از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی می توانند منجر به سرطان دهانه رحم در زنان شوند. روشهای درمان جوش تناسلی درمان کورک تناسلی اغلب با روشهای خانگی مانند کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده شروع می شود. این روش به کاهش درد و تخلیه چرک کمک می کند. اگر کورک با مراقبت های خانگی بهبود نیابد یا به طور فزاینده ای دردناک یا بزرگ شود، ممکن است مداخله پزشکی لازم باشد. در این مواقع پزشک برای تخلیه محتویات آن و کاهش فشار، نیاز به دندانه زدن (برش دادن) جای جوش داشته باشد. در مواردی که عفونت باکتریایی قابل توجه یا جوش های مکرر وجود دارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت تجویز شوند. تفاوت در روشهای پیشگیری از زگیل تناسلی و کورک پیشگیری از زگیل تناسلی پیشگیری از زگیل تناسلی در درجه اول شامل انجام اقدامات جنسی ایمن است. استفاده از کاندوم می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد، اما آن را به طور کامل از بین نمی برد زیرا این ویروس می تواند مناطقی را که توسط کاندوم پوشانده نشده است، آلوده کند. واکسن HPV در پیشگیری از عفونت از شایع ترین سویه های پرخطر مرتبط با زگیل تناسلی و سرطان بسیار موثر است. واکسیناسیون برای افراد پیش از نوجوانی توصیه می شود، اما می تواند برای افراد مسن که قبلا واکسینه نشده اند نیز مفید باشد. پیشگیری از جوش تناسلی پیشگیری از کورک تناسلی بر حفظ شیوه های بهداشتی خوب تمرکز دارد. شستن منظم ناحیه تناسلی با آب و صابون به کاهش بار باکتریایی روی سطح پوست کمک می کند. اجتناب از به تن کردن لباس های تنگ که ممکن است باعث اصطکاک و تحریک شود نیز می تواند به جلوگیری از آسیب فولیکول های مو کمک کند. برای افرادی که مستعد جوش هستند، ممکن است مدیریت بیماری های زمینه ای مانند دیابت و حفظ یک سبک زندگی سالم که شامل تغذیه مناسب و هیدراتاسیون باشد، مفید باشد. https://www.mardomsalari.ir/news/227679/درک-تفاوت-بین-زگیل-تناسلی-کورک